دردانه های من

سلام بچه ها! من بی نهایت شرمندتم پسر عزیزم.به این خاطر که خیلی وقته وبلاگتو آپدیت نکردم.نگفتم چقد برام عزیزی نگفتم با تو چقدر زندگی قشنگتره حتی نگفتم که خواهرت به جمعمون اضافه شده و به قشنگی زندگیمون اضافه کرده.ولی ازین به بعد بیشتر میام.قول میدم.براتون بگم که این روزهای من صرف نگهداری از شما میشه و وقت آراد صرف خرج کردن انرژی بی نهایتت.افرا هم که نخودی هستی.یعنی هرکی باهات بخنده همراهیش میکنی و بالعکس..غلت میزنی و دورتادور خودت میچرخی یه چیز عجیب برام اینه که یه ماهه که منو مامان صدا میزنی!!و چندروزیه که وحیدو بابا!به نظرم تو یه دختر پرشروشور ,باهوش و اللخصوص پرحرف میشی🙃 قیافت تماما آراده حتی گاهی بی هوا صدات میزنم آراد!! واکسن 6 ماهگیتو دیروز زدم وزنت 7.400 و قدت70سانت بود.از آراد بگم که هنوزم گاهی حسادت مهمون قلب کوچولوت میشه و موقع بی گداری من مشغول اذیت کردن افرا میشی.من این موقع ها سعی میکنم بیشتر ازین تحریکت نکنم,افرا رو ساکت میکنم بعد بغلت میکنم و هرچی واژه دوستت دارم بلدم رو صادقانه بهت میگم بعدش هم با ذکر اینکه خواهرت تورو خیلی دوست داره ازت میخوام توهم دوسش داشته باشی و نذاری کسی بهش آسیب بزنه حتی خودت.اونوقت تو هم قول مردونه میدی و انگشت کوچیکتو تو انگشت کوچیکم گره میزنی و با غرور میگی قوول...حیف که اونموقع ها نمیتونم تو خودم حل کنمت.البته بگم که جونتون براهم در میره.همین دیروز که افرا رو پیش زندایی گذاشته بودم و رفته بودیم بیرون بعد از تماس زندایی که میگفت افرا بیدارشده,بعد چند دقیقه گفتی زود باش بریم خواهرجون بیدار شده گریه میکنه! بعد از شیرخوردن افرا میزنی پشتش و بهم میگی بزار آروغشو بگیرم!آرادِ عزیزم هزار ماشاءالله برا خودت مردی شدی و من هرروز بیشتر از دیروز قربون صدقه شیرین زبونیات میرم.افرای گلم خنده ی تو به من انرژی مضاعف میده.واقعا نمیدونم چطوری خدارو به خاطر بودنتون شکر کنم.خدایا حکمتتو شکر.مامانتون